Marihuana
Konopia jest rośliną znaną ludzkości od czasów starożytnych. Pierwszy zapis dotyczący tej rośliny został sporządzony przez Herodota IV w piśmie dotyczącym Scytów w V wieku przed narodzeniem Chrystusa. Brzmiał on: "W ich ziemi rosną bardzo podobne do lnu pomijając wzrost i grubość, bo pod tym względem przewyższają len; rosną w stanie dzikim i są zasiewane". Przez kolejne wieki wzmianki o konopiach możemy spotkać w pismach rzymskich, galijskich, ruskich, indyjskich a nawet krzyżackich. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje Cannabis Sativa oraz Cannabis Indica jest jeszcze trzeci odkryty przez radzieckiego uczonego rodzaj konopi zwany Cannabis Ruderalis. Czym się różnią? Otóż przede wszystkim obszarami swojego naturalnego rozmieszczenia - Indica rośnie (jak sama nazwa wskazuje) w Indiach oraz w południowo-wschodniej części kontynentu azjatyckiego. Raczej nie minie się z prawdą, jeżeli napisze, że na pozostałej części naszego globu rośnie odmiana Sativa. Poza obszarami występowania dwa rodzaje da się odróżnić "na oko" - liście Cannabis Indica są szersze, kolor bardziej intensywny, łodyga grubsza, drzewiasta i silniej rozgałęziona. Oczywiście, aby określić "To jest Indica!" Dobrze by było zobaczyć wcześniej odmiane Sativa i na odwrót. Ostatnim ważnym czynnikiem odróżniającym dwa gatunki roślin jest żywica. W Cannabis Sativa żywica jest trudna do zlokalizowania, natomiast, jeżeli chodzi o Indica żywica wprost ścieka z liści i łodyg. Podstawowymi przyczynami uprawy tej rośliny były otrzymywane z niej włókna oraz nasiona - siemię konopne. Włókno jest grubsze i mniej delikatne niż włókno lnu. Od wieków z powodzeniem stosowano je do produkcji różnorakich tkanin - od płótna żaglowego, poprzez różnego rodzaju płachty po materiały służące do wyrobu ubrań. Z włókien konopnych produkowano także liny i powrozy. Znany jest plakat z okresu pierwszej wojny światowej głoszący: "Grow Hemp for War" ("Uprawiaj na potrzeby wojny"), bowiem uprawa jest wydajniejsza i dostarcza więcej włókien (na płótno i liny) niż np. uprawa lnu. Poza tym po oddzieleniu włókien konopnych z paździerzy wytwarza się dobrej jakości papier, tańszy i bardziej ekologiczny od papieru produkowanego z celulozy drzewnej. Nasiona służyły do produkcji oleju używanego jako opał, smar, składnik w produkcji barwników, farb i tłuszczów. Narkotyk wytwarzany z wysuszonych liści i kwitnących szczytów konopi indyjskiej zawiera 426 substancji chemicznych, które podczas palenia transformowane są w około 2000 związków. Ponad 70 cannabinoli, które znajdują się w tym zielu, rozpuszcza się w tłuszczach, natomiast nie rozpuszczają się w wodzie. Najsilniejszym z nich jest tetrahydrocannabinol (THC). Ale nie tylko ten związek powoduje euforię, inne są również bardzo aktywne. Raz dostawszy się do komórki, nie zostają wydalone - jak inne narkotyki - za pośrednictwem układu krwionośnego, lecz w niej pozostają. Substancje w niej zawarte pozostają w organizmie od sześciu tygodni do sześciu miesięcy. W pierwszym tygodniu zażycia zaledwie połowa wydalana jest przez organizm. Rośliny te osiągają zazwyczaj wysokość od 1,85 m do 2,5 m, choć zdarzają się okazy kilkunasto-centymetrowe, jak i 7,5 metrowe!Lubią one dużo światła, suchą piaszczystą glebę o lekko zasadowym odczynie. Te bardzo odporne rośliny dobrze radzą sobie z chwastami i mogą rosnąć na różnych glebach nawet w ciężkich warunkach. Azot, fosfor i wapń powinny być najważniejszymi składnikami nawozów (niedobór potasu powoduje gwałtowniejszy wzrost).Plantacje konopii dają bardzo duży przyrost masy zielonej, a także włókien używanych w przemyśle papierniczym. W ciągu jednego roku ilość celulozy pozyskiwana z 1 ha upraw konopi jest cztery razy większa, niż przyrost masy celulozowej na 1 ha lasu. Zbiory pełnych żywicy kwiatów z tego rodzaju plantacji mogą osiągnąć wagę 1 kg/m2. Na północnej półkuli konopie wysiewa się w kwietniu lub w maju. W zależności od warunków pogodowych, osobniki męskie osiągają dojrzałość po 16 - 18 tygodniach (inne dane mówią o 10 -12), żeńskie 2 do 4 tygodni później. Przez pierwsze dwa miesiące odróżnienie płci u rośliny jest niemal niemożliwe. Jedynym wskaźnikiem może być indeks masy zielonej porównujący wagową różnicę między poszczególnymi osobnikami (żeńskie mają dwa razy większą masę liści). W Polsce uznano konopie za narkotyk i zapomniano, że kiedyś były pożywieniem. Jeszcze przed II wojną światową znano potrawy, przyrządzane z konopi. Jedną z takich potraw była "siemieniucha" podawana na wigilię Bożego Narodzenia. Jak wspominają dziś ci, którzy zachowali w pamięci smak tej potrawy było ona lekko słodka i dlatego stanowiła przysmak dzieci. Również słodkawy w smaku był olej konopny używany w dni powszednie. Odpowiednio spreparowane konopie, wymieszane z innymi składnikami, przykładano na ciężko gojące się rany albo smarowano miejsca dotknięte bólami reumatycznymi. Uśmierzano też bóle zębów, a napój stosowano w biegunce, gorączce i kaszlu. Powszechnie też konopie znane były jako środek nasenny. Pomimo tak udokumentowanej tradycji we współcześnie wydawanych poradnikach zielarskich konopie nie występują. Ganja to jamajskie określenie liści konopii indyjskich (marihuany). W niezapylonych żeńskich kwiatostanach konopi (Cannabis indica, Cannabias sativa i Cannabias ruderalis), a także, ale już w mniejszym stężeniu, w męskich i żeńskich liściach tej rośliny występują pochodne kanabinolu (THC-tetrahydrokannabinol). Mieszanina wysuszonych, nie zapylonych żeńskich kwiatostanów oraz męskich i żeńskich liści to właśnie "prawdziwa" ganja. Haszysz czyli żywica kannabis - to produkt wytworzony poprzez młócenie materiału roślinnego w celu oddzielenia wytwarzających żywicę części roślin od elementów balastowych. Po oddzieleniu nasion i drobnych części włóknistych otrzymuje się produkt o dużej zawartości żywicy. Materiał formowany jest w płyty. Ten sposób wytwarzania haszyszu pochodzi z Krajów Śródziemnomorskich. Na subkontynencie indyjskim metoda zbierania żywicy polega na rozcieraniu kwitnących i owocujących wierzchołków rośliny w rękach, na których pozostaje żywica zbierana następnie za pomocą specjalnego metalowego urządzenia. Inna metoda polega na zanurzaniu pozbawionego łodyg materiału roślinnego we wrzącej wodzie, co powoduje oddzielenie się żywicy, która po ochłodzeniu tworzy na powierzchni wody stałą masę. Dodaje się ją do żywności lub pali w fajce. Olej haszyszowy jest to ciekły ekstrakt materiału roślinnego lub żywicy otrzymany za pomocą rozpuszczalników organicznych, takich jak alkohol, benzyna czy eter naftowy. Postać płynna lepiej nadaje się do przemytu, gdyż w szczelnie zamkniętych butelkach nie może być wykryta nawet przez specjalnie tresowane psy. Rozcieńczony olej przyjmuje barwę zieloną lub brązową, zależnie od dojrzałości materiału roślinnego, z którego został otrzymany, a także charakteru rozpuszczalnika. Często nasącza się tytoń papierosowy dwoma lub trzema kroplami oleju haszyszowego i w ten sposób używanie wygląda "legalnie". Nie ma dwóch identycznych próbek preparatów narkotycznych otrzymywanych z konopi: otrzymuje się je z różnego materiału roślinnego, przerabia różnymi metodami, wzbogaca i zagęszcza przy użyciu różnych technik.